پژوهشگران آمريكايي ادعا مي كنند كه خواب كوتاه، توانايي مغز را براي جذب اطلاعات تازه افزايش مي دهد.
در جريان مطالعاتي كه در اين زمينه صورت گرفته دانشمندان دريافتند كه كساني كه در طول روز 90 دقيقه خوابيده بودند از عهده آزمايش هاي مربوط به جذب اطلاعات و علوم شناختي بهتر برآمدند.
از اين مطالعات كه در دانشگاه بركلي در كاليفرنيا صورت گرفته چنين نتيجه گيري مي شود كه مغز انسان براي اين كه فضاي تازه اي براي آموخته هاي جديد ايجاد كند احتياج به مدتي استراحت دارد.
در تحقيقات مورد بحث هنگام شروع روز يك رشته مسائل مشكل براي يادگيري، در اختيار 39 فرد بزرگسال كه از سلامت كامل برخوردار بودند، قرار دادند.
قبل از اين كه نيمي از اين افراد خواب كوتاهي بكنند، نتيجه قدرت فراگيري اطلاعات تازه در همه اعضاي گروه يكسان بود.
ولي پس از تكرار آزمايش ها، كساني كه خواب كوتاهي داشتند نشان دادند كه قوه فراگيري شان بهتر از كساني است كه بيدار نگاه داشته شده بودند.
دكتر ماتيو واكر كه سرپرستي اين تحقيقات را به عهده داشته، مي گويد خواب نه تنها عوارض بيخوابي دراز مدت را بر طرف مي كند بلكه قوه شناخت و ادراك شخص را در مقايسه با زمان قبل از خواب، افزايش مي دهد.
دكتر واكر مي گويد: "درست مثل اين است كه صندوق ايميل حافظه شما پر مي شود و تا هنگامي كه شما با توسل به خوابيدن محتويات اين صندوق را به بخش حافظه دور نفرستاده ايد، جايي براي دريافت ايميل تازه كه در اينجا مقصود فراگيري هاي جديد است، نداريد."
هنگام خواب، مغز انسان فرصتي دارد تا اطلاعاتي را كه فرا گرفته به بخش هيپوكامپ مغز كه مسئول حافظه دور است، منتقل كند.
هيپوكامپ خاطرات گذشته را به شكل كوتاه يا دراز مدت حفظ مي كند.
با اين وجود، پرفسور درك يان ديجك، مدير مركز تحقيقات در باره خواب در Surrey در بريتانيا مي گويد هنوز شواهد منسجمي وجود ندارد كه ثابت كند خواب كوتاه در طول روز مزيت برجسته اي به تنها يك بار خواب در طول بيست و چهار ساعت دارد.
به عقيده پرفسور ديجك چرخه خواب و بيداري، آنطور كه ممكن است ما فكر كنيم انعطاف ناپذير نيست و ما اين توانايي را داريم كه به انحاء مختلف بخوابيم.
وي مي افزايد در حالي كه يافته هاي دانشمندان دانشگاه بركلي در باره خواب ممكن است در چارجوب محيط آزمايشگاهي قابل قبول باشد ولي اين تصوير در "دنياي واقعي" كاملا روشن نبوده و بيشتر تيره و تار است.
در جريان مطالعاتي كه در اين زمينه صورت گرفته دانشمندان دريافتند كه كساني كه در طول روز 90 دقيقه خوابيده بودند از عهده آزمايش هاي مربوط به جذب اطلاعات و علوم شناختي بهتر برآمدند.
از اين مطالعات كه در دانشگاه بركلي در كاليفرنيا صورت گرفته چنين نتيجه گيري مي شود كه مغز انسان براي اين كه فضاي تازه اي براي آموخته هاي جديد ايجاد كند احتياج به مدتي استراحت دارد.
در تحقيقات مورد بحث هنگام شروع روز يك رشته مسائل مشكل براي يادگيري، در اختيار 39 فرد بزرگسال كه از سلامت كامل برخوردار بودند، قرار دادند.
قبل از اين كه نيمي از اين افراد خواب كوتاهي بكنند، نتيجه قدرت فراگيري اطلاعات تازه در همه اعضاي گروه يكسان بود.
ولي پس از تكرار آزمايش ها، كساني كه خواب كوتاهي داشتند نشان دادند كه قوه فراگيري شان بهتر از كساني است كه بيدار نگاه داشته شده بودند.
دكتر ماتيو واكر كه سرپرستي اين تحقيقات را به عهده داشته، مي گويد خواب نه تنها عوارض بيخوابي دراز مدت را بر طرف مي كند بلكه قوه شناخت و ادراك شخص را در مقايسه با زمان قبل از خواب، افزايش مي دهد.
دكتر واكر مي گويد: "درست مثل اين است كه صندوق ايميل حافظه شما پر مي شود و تا هنگامي كه شما با توسل به خوابيدن محتويات اين صندوق را به بخش حافظه دور نفرستاده ايد، جايي براي دريافت ايميل تازه كه در اينجا مقصود فراگيري هاي جديد است، نداريد."
هنگام خواب، مغز انسان فرصتي دارد تا اطلاعاتي را كه فرا گرفته به بخش هيپوكامپ مغز كه مسئول حافظه دور است، منتقل كند.
هيپوكامپ خاطرات گذشته را به شكل كوتاه يا دراز مدت حفظ مي كند.
با اين وجود، پرفسور درك يان ديجك، مدير مركز تحقيقات در باره خواب در Surrey در بريتانيا مي گويد هنوز شواهد منسجمي وجود ندارد كه ثابت كند خواب كوتاه در طول روز مزيت برجسته اي به تنها يك بار خواب در طول بيست و چهار ساعت دارد.
به عقيده پرفسور ديجك چرخه خواب و بيداري، آنطور كه ممكن است ما فكر كنيم انعطاف ناپذير نيست و ما اين توانايي را داريم كه به انحاء مختلف بخوابيم.
وي مي افزايد در حالي كه يافته هاي دانشمندان دانشگاه بركلي در باره خواب ممكن است در چارجوب محيط آزمايشگاهي قابل قبول باشد ولي اين تصوير در "دنياي واقعي" كاملا روشن نبوده و بيشتر تيره و تار است.
